Verkkvíði?

Einhver góð ráð um hvernig maður eigi að halda sér að vinnu, lesa fagbækur og vinna að ritgerð? Ég snýst bara í hringi og geri ekkert af viti.

Meiri bókalestur

Kláraði Dimmar rósir eftir Ólaf Gunnarsson í gærkvöld. Fann hana í Bókasafni Kópavogs þegar ég var að snudda þar um daginn og lét freistast því hún gerist á árinum 1969 til 1971. Ég veit eiginlega ekki hvað mér finnst um bókina. Held kannski að ég þurfi að melta hana.
En það var auðvelt fyrir mig að setja mig inn í tímabilið og muna eftir þrengslunum í stiganum í Glaumbæ, Las Vegas og Led Zeppelintónleikunum. Naut þeirra reyndar ekki því ég var með mígrene og varð að fara heim.

Yndislestur - ekki námsbækur!

Í fyrradag fór ég á bókakvöld með gömlum vinkonum. Við höfum ekki hittst í ár - held ég - en það á að breyta því aftur - stefnt að því að hittast einu sinni í mánuði fram á vor. Við röbbuðum bara létt um hvaða bækur við hefðum lesið upp á síðkastið og settum okkur fyrir hvað ætti að lesa fyrir næsta fund. Þetta var óskaplega gaman - reyndar fór seinni helmingur kvöldins í umræður um stjórnmál - það er erfitt að gleyma þeim málum þessa dagana.
En - ég kom heim með Lífstíð eftir Lizu Marklund og Myrká eftir Arnald. Veit ég má ekki vera að því að lesa skáldsögur en ætlaði bara rétt aðeins að líta á Lizu fyrir svefninn - og las til 3!. Hélt áfram þegar ég vaknaði og kláraði. Liza er skrambi skemmtileg - ég er viss um að Annika er með gríðarleg einhverfueinkenni. Svo ætlaði ég að vera rosadugleg að læra - en varð auðvitað að hlusta á blaðamannafund forsætisráðherra og varð svo brugðið að ég gat ekki fest hugann við skólabækur. Fékk mér þar með góða ástæðu til að lesa Arnald og glefsaði hann í mig. Endaði svo með að heimsækja vinahjón í gærkvöld, sat horfði á gamanmyndir með þeim og borðaði nammi.
Í dag druslaðist ég aðeins niður í Þjóðarbókhlöðu og svo á Austurvöll klukkan 3. Fínn fundur og skeleggir og flottir ræðumenn.

Klapparstígur 17

Einu sinni fyrir langalöngu átti ég heima á Klapparstíg 17, þar sem brann í nótt. Bjó uppi í risi í tveimur herbergjum með kærastanum mínum. Pabbi hans og mamma áttu heima á miðhæðinni. Þetta var gamalt hús. Ég var bæði draughrædd og eldhrædd í því. Var búin að hugsa upp hvernig ég ætti að komast út ef það kviknaði í. En tengdamamma sagði að það væru engir draugar þarna. Hún var - og er trúlega ennþá mjög næm. Ég trúði henni og vissi að brakið í stiganum væri bara að þrepin væru að taka sig eftir að ég hafði labbað upp. En samt - mér leið aldrei vel þarna ef ég var ein. Eigi að síður hefur mér alltaf þótt vænt um þetta hús og horfi ástúðlega á það þegar ég labba framhjá. Ég á góðar minningar um frumraunir í eldamennsku og pönnukökubakstur án mjólkur - en við áttum piparmyntulíkjör. Litlu systkini kærastans neituðu að borða pönnukökurnar því þær voru grænar. En þær smökkuðust ágætlega. Upp í risi voru afskaplega fallegir steyptir ofnar sem ekki var hægt að kveikja í lengur. Voru þarna bara sem skraut. Hef oft hugsað um að ef ég eignaðist einhverntíman hús þá vildi ég eiga svona ofna.

p.s. Kærastinn er að sjálfsögðu fyrrverandi og tengdamamman fyrrverandi tilvonandi og mér er stórlega létt því enginn dó í brunanum í nótt.

Góð heilsa

Fór á mjög áhugaverðan fyrirlestur hjá Matta Ósvald niðri í Maður lifandi áðan. Fyrirlesturinn nefnist "Góð heilsa er auðveldari en þú heldur" og fjallar m.a. um sýrustig líkamans eða PH gildið. Mæli með þessum fyrirlestri ef fólk hefur tækifæri. Kíkti aðeins í Þjóðarbókhlöðuna í dag og fór svo og hitti leiðbeinandann minn sem gaf mér góð ráð varðandi ritgerðina. Labbaði alla leiðina frá Háskólanum upp í Borgartún með viðkomu í banka í miðbænum og einni búð upp á Hlemmi. Yndislegt að rölta upp Laugaveginn í snjókomu. Það svoleiðis kyngdi niður að ég varð eins og snjókerling. Frábær dagur.

Síðbúin áramótaheit

Mynd af vef um íslenska þjóðbúninginn
Hvernig væri að gera áramótaheit eins og aðrir gera. Veit það er kominn 7. jan. en hva... aldrei of seint.
Klára upphlutinn sem ég byrjað á fyrir ... - æi - gleymum því. Á bara eftir sauma skyrtuna og ganga frá svuntunni og húfunni.
Klára ritgerðina mína fyrir 1. apríl.
Út að labba a.m.k. 20 mínútur á HVERJUM degi.
Þetta ætti nú allt að vera létt verk og löðurmannlegt. Hefst allt með réttu vinnulagi.

Glerkastalar og jólafrí

Síðasti dagur í jólafríi og skáldsögulestri. Í morgun hef ég lesið Glerkastalann eftir Jeannette Walls. Gríðarlega spennandi og skemmtileg ... sorgleg ... og allavegana bók. Fær 100% meðmæli.
Það er að byrja að rökkva hérna fyrir austan. Það hefur verið smá snjókoma í allan dag en virðist vera hlé í bili. Ætla að vappa upp í bókasafn og skila bókakostinum og kveðja þar. Jólunum er alveg að ljúka og þá tekur alvaran við.

Meiri bókalestur

Næ ekki að lesa allar bækurnar sem ég nældi mér í á bókasafninu. Þarf að skila þeim á miðvikudaginn. En í kvöld las ég Í spegli, í gátu eftir Jostein Gaarder. Hann er enn að pæla í tilverunni, lífinu og dauðanum. Falleg bók um stelpukrakka sem liggur fyrir dauðanum. Mæli með henni. Bjössi er á næturvakt og ég les og bakaði haframjölsmuffins sem ég set svo í frysti. (Fyrir utan þær sem ég át strax.)

Lesa, sofa, borða

Í fyrradag lauk ég víð að lesa Borða, biðja, elska. Var heilluð af fyrsta hlutanum um Ítalíu en hinir náðu mér ekki eins. Mæli samt með henni. Í dag kláraði ég svo að lesa Bláir skór og hamingja um hana Precious Ramotswe í Botswana. Hef ekki lesið þessar bækur í mörg ár. Gleypti í mig þessar fyrstu þegar ég uppgötvaði þær, fékk leið á þeim en þessi var fín. Það er líka gaman þegar maður finnur lykt þegar maður les bækur. Þá er greinilega verið að gera eitthvað rétt.
Við fórum í partý niður á Reyðarfjörð í gærkvöld og sváfum í bílnum í nótt. Þetta var sem sagt fyrsta útilega ársins og ég man ekki eftir annarri fyrr. Það var heitt og fínt í bílnum og við sváfum eins og ungar í hreiðri. Elduðum svo jólahangikjötið og borðuðum brot af því í kvöld. Afgangurinn fer í frysti og verður væntanleg álegg næsta hálfa árið.