Varð að skreppa út og standa upp frá skjalaflokkunarverkefninu. Ákvað að fara í Smáralindina og fá mér cappucino - fékk hláturskast á leiðinni. Það var þvílíkt umferðaöngþveiti í kringum Smáratorgið að það var alveg ævintýralegt. Skil þetta ekki. Venjulega greint fólk í útlöndum skipuleggur svona risaverslanasvæði einhversstaðar fyrir utan bæinn, þar sem er nóg pláss fyrir bíla og bílaumferð, ekki inn í miðju íbúðarhverfi. Ekki er verið að byggja þetta fyrir nágrannana - þeir komast ekki einu sinni yfir götuna.
Bóndi minn lenti í ævintýri í gærkvöld. Rútan sem átti að flytja hann heim úr vinnunni fauk út af veginum upp á Fagradal í roki og glærahálku. Og ekki bara það - heldur líka á stað þar sem ekkert símsamband var. Það þurfti að bíða eftir því að það kæmi bíll framhjá til að komast í samband við umheiminn og ná í aðstoð. Svo kom björgunarsveitarbíll og skutlaði þeim heim. En rútan varð eftir fyrir utan veg, því það var ekkert vit að hreyfa hana fyrr en lægði.
sunnudagur, nóvember 18, 2007
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
Engin ummæli:
Skrifa ummæli